New York Times για τη «Γη της Επαγγελίας»: Μια ξεχωριστή αυτοβιογραφία

Ο πρώτος τόμος των απομνημονευμάτων του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, «Γη της Επαγγελίας» είναι πολύ διαφορετικός από τις αυτοβιογραφίες των προκατόχων του, είναι μοναδικός. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του ο Μπαράκ Ομπάμα κάνει έναν απολογισμό της προεδρίας του και εξηγεί τους πολιτικούς στόχους της κυβέρνησής του, από τα θέματα υγείας, την οικονομική ανάκαμψη έως την κλιματική αλλαγή. Αλλά ο πρώτος τόμος των απομνημονευμάτων αποτελεί επίσης μια ενδοσκοπική ανάλυση.

Όπως αναφέρει η Michiko Kakutani στο άρθρο της στους New York Times η «Γη της Επαγγελίας» περιγράφει το απίθανο ταξίδι του Μπαράκ Ομπάμα – από τότε που ήταν το αουτσάιντερ μέχρι τη στιγμή που βρέθηκε στο Λευκό Οίκο και τα πρώτα δύο χρόνια της προεδρίας του – και χρησιμεύει ως βάση για να διερευνήσει μερικές από τις δυναμικές της αλλαγής της αμερικανικής ιστορίας τους τελευταίους δυόμισι αιώνες. Το βιβλίο περιγραφεί μέσα από μια εντυπωσιακή αφήγηση την πεποίθηση του Μπαράκ Ομπάμα ότι, σε αυτούς τους διχασμένους καιρούς, «η αφήγηση και η λογοτεχνία είναι πιο σημαντικά από ποτέ», προσθέτοντας ότι «πρέπει να εξηγήσουμε ο ένας στον άλλο ποιοι είμαστε και προς τα που κατευθυνόμαστε».

Σε τηλεφωνική επικοινωνία με την αρθογράφο των New York Times o πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ μίλησε για την εμπειρία της συγγραφής του νέου του βιβλίου και του διαμορφωτικού ρόλου που έπαιξε η ανάγνωση από τα εφηβικά του χρόνια, στη διαμόρφωση της σκέψης του, των απόψεών του για την πολιτική και την ιστορία, καθώς και στη συγγραφή του. Συζήτησε για τους συγγραφείς τους οποίους θαυμάζει και από τους οποίους έχει εμπνευστεί, τη διαδικασία εύρεσης της ταυτότητάς του ως συγγραφέα και τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η αφήγηση ως εργαλείο ενσυναίσθησης για να υπενθυμίζει στους ανθρώπους αυτό που έχουν κοινό – τα κοινά όνειρα, τις απογοητεύσεις και τις απώλειες που βιώνουν στην καθημερινότητά τους και που υπάρχουν κάτω από τους πολιτικούς διαχωρισμούς.

Είτε μιλά για τη λογοτεχνία, τα πρόσφατα πολιτικά γεγονότα ή τις πολιτικές που εφήρμοσε η κυβέρνησή του, οι παρατηρήσεις του, όπως και ο πεζός του λόγος, διακρίνονται από την ικανότητα του Μπαράκ Ομπάμα να συνδέει κοινωνικά, πολιτιστικά και ιστορικά γεγονότα και την τέχνη να μεταφέρει περίπλοκες ιδέες και έννοιες με αμεσότητα και απλότητα.   

Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ αναφέρει πως μέσα από την εκτενή ανάγνωση γεννήθηκε η πεποίθηση ότι μπορούμε να έχουμε μια καθαρή εικόνα του κόσμου, της σκληρής πραγματικότητας, της απληστίας και της βίας, και ωστόσο, να εξακολουθείς να διατηρείς την ελπίδα ως πράξη θέλησης και άλμα πίστης. Αυτή η αποφασιστικότητα του Μπαράκ Ομπάμα να διατηρεί την ελπίδα απέναντι στην αβεβαιότητα του επιτρέπει να διατηρεί την αισιοδοξία του.

Η πεποίθηση του Μπαράκ Ομπάμα ότι οι Αμερικανοί έχουν κοινά όνειρα και μπορούν να ξεπεράσουν τις διαφορές τους – μια πεποίθηση που αποτέλεσε ένα από τα κεντρικά σημεία της ομιλίας του στη Δημοκρατική Συνέλευση του 2004 – είναι επίσης εγγενές μέρος της οικογενειακής του ιστορίας, με μια μητέρα που γεννήθηκε στο Κάνσας και έναν πατέρα που μεγάλωσε στην Κένυα.

Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ αναφερόμενος στην διαδικασία της συγγραφής κάνει λόγο για μια δύσκολη διαδικασία η οποία απαιτεί πολύ δουλεία. «Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι αυτού του εγχειρήματος που προσπάθησα να μεταδώσω στις κόρες μου και σε οποιονδήποτε με ρωτάει για το γράψιμο», αναφέρει. «Απλά πρέπει να ξεκινήσεις. Απλά αρχίζεις να γράφεις. Επειδή τίποτα δεν είναι πιο τρομακτικό από μια λευκή σελίδα».

Ο Μπαράκ Ομπάμα έγραψε τη «Γη της Επαγγελίας» με τον ίδιο τρόπο που έγραψε τις ομιλίες του και τα προηγούμενα βιβλία του: ξεκινώντας με χειρόγραφες σημειώσεις πριν περάσει το κείμενο, στον υπολογιστή κάνοντας με αυτό τον τρόπο μια πρώτη επιμέλεια και επεξεργασία. 

Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ αναφέρει πως τα τελευταία χρόνια κατέστησαν σαφές ότι «η κανονιστική κόλλα που μας ενώνει – πολλές από αυτές τις κοινές προσδοκίες και αξίες έχουν αποδυναμωθεί – έχει ξεθωριάσει φέρνοντας μια μοναξιά και ατομικοποίηση που έχουν κάνει τη δημοκρατία ευάλωτη.

«Δεν χρειάζεται να κολλήσεις στις ειδήσεις για να νιώθεις μερικές φορές σαν να είμαστε απλά εγκλωβισμένοι στον Πύργο της Βαβέλ χωρίς να μπορούμε καν να ακούσουμε τις φωνές των ανθρώπων που βρίσκονται δίπλα μας», αναφέρει ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ. Αν η λογοτεχνία και η τέχνη είναι ικανές να μας υπενθυμίζουν την επιπολαιότητά μας, τις προκαταλήψεις μας, την εγωπάθειά μας και την έλλειψη διορατικότητας, τα βιβλία και η τέχνη μπορούν επίσης να μας υπενθυμίζουν τις χαρές, την ελπίδα και την ομορφιά που μοιραζόμαστε, προσθέτει.

«Νομίζω ανεξαρτήτως αν μιλάτε για τέχνη ή για πολιτική ή απλά ξυπνάτε το πρωί και προσπαθείτε να ζήσετε τη ζωή σας, είναι χρήσιμο να αναζητήσετε και να βρείτε εκείνη τη χαρά μέσω της οποίας μπορείτε να λειτουργείτε με βάση την ελπίδα και όχι την απελπισία. Όλοι έχουμε διαφορετικούς τρόπους να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, αλλά νομίζω ότι η αίσθηση αισιοδοξίας στην οποία βασίζομαι είναι γενικά το αποτέλεσμα της εκτίμησης άλλων ανθρώπων, πρώτα απ 'όλα, των δικών μου παιδιών και της οικογένειάς μου και των φίλων μου. Αλλά και οι φωνές που ακούω μέσω βιβλίων και που ακούτε μέσω ενός τραγουδιού και που σας λένε ότι δεν είστε μόνοι», καταλήγει ο Μπαράκ Ομπάμα.